Uit met zus..

Wacht nou!!
Je laat me alleen!... Schreeuwt ze.
Ik zucht en ga nog langzamer fietsen, wat ze niet doorheeft is dat ik om de 5 seconden achteromkijk om te zien of ze nog fietst, maar ja.
Ik ben moe, kunnen we even rusten? vraagt ze voor de 3e keer.
Oke..
Ik ben zo dronken, heb je dat niet door, ik kan er niets aan doen...ben jij niet dronken?
Nee fauve, dat valt wel mee. Kan je al weer fietsen??
Jaah gaat wel. En ze gaat wiebelend verder. Ik zie een auto het fietspad opkomen, en omdat het half 7 's ochtends is en nogal stil, word ik een btj bang.
Ik vraag Fauve om de huissleutel om een mogelijke creep in zijn oog te porren.
Maar die begint te schreeuwen dat ik er dan heel hard vandoor ga en haar dan achterlaat.
Ik vraag nog een keer de huissleutel...
'Ja en dan fiets je hard weg! Ja he! blert ze weer.
Ok laat maar, ik peuter mijn fietssleutel los en hou die in mijn hand.
O de auto gaat alweer weg.
Ik fiets verder, met fauve achter me...
'Vind je me nog lief?'
'Nee'
Wat zeg je?
'Neee!
'oooh..'
Waarom drink ik zoveel? jammert het keind...
Ik voel me toch wel de oude zus op dit moment.
Maar fauve neemt de rol gauw weer over, op het moment dat er een vrachtwagen aan komt.
'Aan de kant, hij rijdt over je heen!! Hij ziet je niet!!
ik sta al netjes in de berm, maar ja...
'In de volledige overtuiging dat ze net mijn leven heeft gered, fietst ze me warempel voorbij.
'Goed he? Van mij, anders was je dood geweest!'
Ja Zus...